Lexical Summary hamartēma: a sin Original Word: ἁμάρτημαTransliteration: hamartēma Phonetic Spelling: (ham-ar'-tay-mah) Part of Speech: Noun, Neuter Short Definition: a sin Meaning: a sin Strong's Concordance sin. From hamartano; a sin (properly concrete) -- sin. see GREEK hamartano Thayer's Greek Lexicon STRONGS NT 265: ἁμάρτημαἁμάρτημα, (ος, τό (from ἁμαρτέω equivalent to ἁμαρτάνω cf. ἀδίκημα, ἀλίσγημα), a sin, evil deed, ("Differunt ἡ ἁμαρτίαet τό ἁμάρτημαut Latinorum peccatus et peccatum.Nam τό ἁμάρτημαet peccatum proprie malum facinus indicant; contra ἡ ἁμαρτίαet peccatus primum peccationem, τόpeccare, deinde peccatum, rem consequentem, valent." Fritzsche; see ἁμαρτία, at the end; cf. also Trench, § lxvi.): Mark 3:28, and (L T Tr text WH) 29; Mark 4:12 (where G T Tr text WH omits; L Tr marginal reading brackets τά ἁμάρτημα); Romans 3:25; 1 Corinthians 6:18; 2 Peter 1:9 (R (L WH text Tr marginal reading) ἁμαρτιῶν). In secular authors from Sophocles and Thucydides down; (of bodily defects, Plato, Gorgias 479 a.; ἁμάρτημα μνημονικόν, Cicero, ad Att. 13, 21; ἁμάρτημα γραφικόν, Polybius 34, 3, 11; ὅταν μέν παραλόγως ἡ βλάβη γένηται, ἀτύχημα. ὅταν δέ μή παραλόγως, ἄνευ δέ κακίας, ἁμάρτημα. ὅταν δέ εἰδώς μέν μή προβουλευσας δέ, ἀδίκημα, Aristotle, eth. Nic. 5, 10, p. 1135{b}, 16f). |
    |